Cahit Zarifoğlu, 1940 yılında Ankara'da doğdu. Aslen Maraşlıdır. Babasının memuriyeti dolayısıyla ilk ve orta öğrenimini Siverek, Ankara, Kızılcahamam ve Kahramanmaraş'ta tamamladı.
Cahit Zarifoğlu, içe kapanıklığına, dalgınlığına, zeki olmasına karşın alabildiğine inatçıdır da. Lise yıllarında arkadaşlarına cebir, geometri dersleri verir. Fakat bir yıl edebiyat ve cebir derslerinden, 2 yıl da yalnız cebir dersinden sınıfta kalır. İnat eder, kitapların kapağını açmaz. Edebiyat sınavına girer, hiç bir soruya cevap vermez. Cebir sınavlarında da aynı tutumu sürdürür. İşte bu süreçte bir yandan şiir yazarken bir yandan da mahalli gazetelerde çalışmaya başlar.
Yine lise yıllarında güreş sporuna ilgi duyar. Maraş Güreş Kulübüne kaydolur. Çok iyi güreş tutar. Lise son sınıfta ise şairin bu kez ilgisi pilotluğadır; Pilot olma sevdasına kapılır. Sonunda bir yolunu bulup Türk Kuşu Kampı'na katılır; üç ay kurs görür; C brövesini alır. Planörle uçar ve motorsuz uçak kullanır.
Ayrıca lise yıllarında okul dergisi olan "Hamle"de şiirleri yayınlanır, yine şiirler: İstanbul´daki edebiyat dergilerinde yayınlanmaya başlar. Cahit Zarifoğlu, 1959 yılında Maraş'ta bir yıl vekil öğretmenlik yaptı. Akabinde Maraş Lisesi´ni arkadaşlarından üç yıl gecikmeyle bitirir ve 1961 yılında İstanbul´a gelir; İstanbul Üniversitesi Alman Dili ve Edebiyatı Bölümüne kaydolur. Bir yandan üniversite öğreniminin yanı sıra şiir yazmayı da sürdürür; bir yandan da hayatını sürdürmek için çalışmaya başlar. Yol Dergisi´nde musahhihlik yapar (1964). Bâb-ı Âli´de Sabah Gazetesi´nde teknik sekreter olarak çalışır (1967). Cahit Zarifoğlu'nun, kendine ait tutkuyla bağlandığı çok şey vardır. İnsanlara kayıtsızlığına, umursamazlığına karşı sevdiklerini de tutku derecesinde sever, bağlanır.
Şair, serüvenci, girişimci ve "gezginci" bir ruha sahiptir. Çünkü bu süreçte otostopla Avrupa´nın belli başlı ülkelerini bir uçtan diğer uca gezer, dolaşır; dostlar edinir (1967).
Şiirlerini Papirüs, Yeni Dergi, Türk Dili ve Soyut gibi edebiyat dergilerinde yayımlar. Nihayet söz konusu edebiyat dergilerinde yayınlanmış olan şiirlerini kitaplaştırmak ister. Borç dert, aç kalma pahasına şiirlerini kitaplaştırır: "İşaret Çocukları"... (1967).
Şair´in, "İşaret Çocukları"yla başlayan şiir serüveni "Yedi Güzel Adam"la sürmüş ve "Menziller" de odaklanmıştır.
1986´da ise, şairin son şiir kitabı olan "Korku ve Yakarış" yayınlanır. Böylelikle hayatın bütün inceliklerini kuşanmış bir zarif yürek, bir şiirsel yürek olarak Menziller´ den sonra "Korku ve Yakarış" ın şiirini yazmıştır. Yaşamak´ la ölüm arasında korku ve ümidi bir yay gibi geren, gerdikçe daha bir zarifleşen, şiirleşen ve gizemli bir dünyanın fotoğrafını çekmeye başlayan şair, ermiş katmanlarında yol alır.
Cahit Zarifoğlu, 7 Haziran 1987 tarihinde vefat etti.
Şiirleri
İşaret Çocukları
Yedi Güzel Adam
Menziller
Korku ve Yakarış
Hikâye
İns
Çocuk Hikâyesi
Serçekuş
Katıraslan
Ağaçkakanlar
Yürekdede ile Padişah
Küçük Şehzade
Motorlu Kuş
Kuşların Dili
Çocuk Şiirleri
Gülücük
Ağaçokul (Çocuklara Afganistan Şiirleri)
Roman
Savaş Ritimleri
Ana
Günlük
Yaşamak
Deneme
Bir Değirmendir Bu Dünya
Zengin Hayaller Peşinde
Tiyatro
Sütçü İmam
Cahit Zarifoğlu, içe kapanıklığına, dalgınlığına, zeki olmasına karşın alabildiğine inatçıdır da. Lise yıllarında arkadaşlarına cebir, geometri dersleri verir. Fakat bir yıl edebiyat ve cebir derslerinden, 2 yıl da yalnız cebir dersinden sınıfta kalır. İnat eder, kitapların kapağını açmaz. Edebiyat sınavına girer, hiç bir soruya cevap vermez. Cebir sınavlarında da aynı tutumu sürdürür. İşte bu süreçte bir yandan şiir yazarken bir yandan da mahalli gazetelerde çalışmaya başlar.
Yine lise yıllarında güreş sporuna ilgi duyar. Maraş Güreş Kulübüne kaydolur. Çok iyi güreş tutar. Lise son sınıfta ise şairin bu kez ilgisi pilotluğadır; Pilot olma sevdasına kapılır. Sonunda bir yolunu bulup Türk Kuşu Kampı'na katılır; üç ay kurs görür; C brövesini alır. Planörle uçar ve motorsuz uçak kullanır.
Ayrıca lise yıllarında okul dergisi olan "Hamle"de şiirleri yayınlanır, yine şiirler: İstanbul´daki edebiyat dergilerinde yayınlanmaya başlar. Cahit Zarifoğlu, 1959 yılında Maraş'ta bir yıl vekil öğretmenlik yaptı. Akabinde Maraş Lisesi´ni arkadaşlarından üç yıl gecikmeyle bitirir ve 1961 yılında İstanbul´a gelir; İstanbul Üniversitesi Alman Dili ve Edebiyatı Bölümüne kaydolur. Bir yandan üniversite öğreniminin yanı sıra şiir yazmayı da sürdürür; bir yandan da hayatını sürdürmek için çalışmaya başlar. Yol Dergisi´nde musahhihlik yapar (1964). Bâb-ı Âli´de Sabah Gazetesi´nde teknik sekreter olarak çalışır (1967). Cahit Zarifoğlu'nun, kendine ait tutkuyla bağlandığı çok şey vardır. İnsanlara kayıtsızlığına, umursamazlığına karşı sevdiklerini de tutku derecesinde sever, bağlanır.
Şair, serüvenci, girişimci ve "gezginci" bir ruha sahiptir. Çünkü bu süreçte otostopla Avrupa´nın belli başlı ülkelerini bir uçtan diğer uca gezer, dolaşır; dostlar edinir (1967).
Şiirlerini Papirüs, Yeni Dergi, Türk Dili ve Soyut gibi edebiyat dergilerinde yayımlar. Nihayet söz konusu edebiyat dergilerinde yayınlanmış olan şiirlerini kitaplaştırmak ister. Borç dert, aç kalma pahasına şiirlerini kitaplaştırır: "İşaret Çocukları"... (1967).
Şair´in, "İşaret Çocukları"yla başlayan şiir serüveni "Yedi Güzel Adam"la sürmüş ve "Menziller" de odaklanmıştır.
1986´da ise, şairin son şiir kitabı olan "Korku ve Yakarış" yayınlanır. Böylelikle hayatın bütün inceliklerini kuşanmış bir zarif yürek, bir şiirsel yürek olarak Menziller´ den sonra "Korku ve Yakarış" ın şiirini yazmıştır. Yaşamak´ la ölüm arasında korku ve ümidi bir yay gibi geren, gerdikçe daha bir zarifleşen, şiirleşen ve gizemli bir dünyanın fotoğrafını çekmeye başlayan şair, ermiş katmanlarında yol alır.
Cahit Zarifoğlu, 7 Haziran 1987 tarihinde vefat etti.
Cahit Zarifoğlu Eserleri
Şiirleri
İşaret Çocukları
Yedi Güzel Adam
Menziller
Korku ve Yakarış
Hikâye
İns
Çocuk Hikâyesi
Serçekuş
Katıraslan
Ağaçkakanlar
Yürekdede ile Padişah
Küçük Şehzade
Motorlu Kuş
Kuşların Dili
Çocuk Şiirleri
Gülücük
Ağaçokul (Çocuklara Afganistan Şiirleri)
Roman
Savaş Ritimleri
Ana
Günlük
Yaşamak
Deneme
Bir Değirmendir Bu Dünya
Zengin Hayaller Peşinde
Tiyatro
Sütçü İmam
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder